List do Rzymian – 4 rozdział

List do Rzymian – rozdział 4

• Wersety 1 – 5 Abraham był usprawiedliwiony z Bożej Łaski przez wiarę, a nie jego uczynki

1. Abraham uwierzył Bogu, a On poczytał mu to za usprawiedliwienie – Księga Rodzaju 15:6
2. Adam i Ewa z powodu niedowiary opuścić musieli ogród Edenu (który wtedy był miejscem objawionej dla nich Bożej łaski)
3. „oto człowiek niesprawiedliwy nie zazna spokoju duszy, ale sprawiedliwy z wiary żyć będzie” – Habakuk 2:4

• Wersety 6-8 Dawid został usprawiedliwiony z wiary w Bożą łaskę i miłosierdzie

1. „Błogosławiony ten, któremu odpuszczono występek, którego grzech został zakryty. Błogosławiony człowiek, któremu Pan nie poczytuje winy, a w duchu jego nie ma obłudy” – Psalm 32:1-2
2. „Przywróć mi radość z wybawienia Twego i wesprzyj mnie duchem ochoczym” – Psalm 51:14

• Wersety 9 – 12 Abraham został usprawiedliwiony zanim Prawo było dane i zanim Izrael został ustanowiony

1. Abraham był usprawiedliwiony z wiary przed i po tym, jak obrzezanie było ustanowione jako tylko znak
2. 10 przykazań było dane ludziom 430 lat po tym, jak Abraham żył z wiary w Boga
3. Pisma Starego Testamentu były spisane około 500 lat po Abrahamie
4. Wszystkie znaki, rytuały i zewnętrzne formy uwielbienia nie dawały usprawiedliwienia, ale tylko podjęty „krok wiary”, który był tym, czym Abraham zyskał sobie przychylność Bożą

• Wersety 13 – 14 Wiara poprzedziła Prawo i obietnice były dane Abrahamowi ze względu na jego wiarę (jeśli chcesz być usprawiedliwiony według Prawa, to Wiara przestaje działać)
• Wersety 15 – 18 Wszyscy doznają usprawiedliwienia z wiary, włączając tych, którzy byli zanim nastało Prawo

1. Bóg ni pociąga ludzi do odpowiedzialności według Prawa, jeśli Prawo nie było im dane
2. Usprawiedliwienie przychodzi z Bożej łaski przez wiarę w obietnice dane Abrahamowi – Księga Rodzaju 15:6
3. Staliśmy się dziećmi według obietnicy danej Abrahamowi poprzez wiarę w Boży plan Zbawienia
4. Abraham jest duchowym ojcem wielu narodów tak, jak mu to obiecał Bóg – Księga Rodzaju 22:18

• Wersety 19 – 22 Przez wiarę Abraham oddał Bogu chwałę i zostało mu zaliczone jako sprawiedliwość

1. Abraham żył pewnością, że Bóg da jemu i Sarze syna, bez względu na to, że byli w podeszłym już wieku.
2. Abraham miał 75 lat a Sarah 65, kiedy Abraham dostał od Boga obietnicę.
3. Abraham czekał 25 lat na spełnienie, a mimo to nie zwątpił, tylko wierzył.
4. Izaak urodził się, kiedy Abraham miał 100 lat, a Sarah 90
5. Bóg uznał Abrahama za usprawiedliwionego, dzięki wierze i zaufaniu Bogu, jakie okazał Abraham

• Wersety 23 – 25 To, że Abraham dostąpił usprawiedliwienia dzięki Łasce Bożej, przez okazaną wiarę, to pokazuje, że my też możemy być sprawiedliwi w oczach Bożych przez wiarę w Tego, który wzbudził Chrystusa z martwych.

1. Ci, którzy uwierzą w Tego, który wzbudził Chrystusa z martwych, są usprawiedliwieni przed Bogiem
2. Chrystus został wydany za grzechy nasze i wzbudzony z martwych dla naszego usprawiedliwienia.

 

Wersety pomocnicze:

Hebrajczyków 11:1 „wiara jest pewnością tego, czego się spodziewamy, przeświadczeniem o tym, czego nie widzimy”

 

Galacjan 6:14 – 15

„Co zaś do mnie, niech mnie Bóg zachowa, abym miał się chlubić z czego innego, jak tylko z krzyża Pana naszego Jezusa Chrystusa, przez którego dla mnie świat jest ukrzyżowany, a ja dla świata. Albowiem ani obrzezanie, ani nieobrzezanie nic nie znaczy, lecz nowe stworzenie”.

List do Rzymian – 3 rozdział

Notatki do rozważań

LIST DO RZYMIAN

3 ROZDZIAŁ

Wersety 1 – 8 / Sprawiedliwy sąd Boży i odrzucenie przez Izrael

1. Naród żydowski otrzymał przywilej zarządcy Prawd Pism Starego Testamentu

2. Mimo, że wiele razy żydzi odrzucali posłanych przez Boga proroków, a teraz nawet ich Mesjasza, nawet i to było już wcześniej przepowiedziane przez proroków Izraela(Zachariasz 12:10)

3. Niezależnie więc od tego, czy Izrael lub inni przyjmą lub odrzucą Słowo Boże, jest ono niewzruszoną Prawdą

Wersety 9 – 20 / Wszyscy zgrzeszyli i Prawo daje nam poznanie grzechu, ale nie ma mocy nas zbawić.

1. Jak już widzieliśmy w dwóch pierwszych wersetach, wszyscy ludzie zgrzeszyli ( żydzi i poganie, moralni i niemoralni)

2. Paweł cytuje 11 wersetów z trzech ksiąg Starego Testamentu, udowadniając naszą grzeszność

3. Jesteśmy winni przed Bogiem i Prawo nigdy nie było dane w celu zbawienia nas, ale by nas pouczać i pokazać prawdę

Wersety 21 – 26 / Jesteśmy usprawiedliwieni w oczach Bożych dzięki darmowej Łasce przez wiarę w Jezusa

1. Prawo i prorocy wskazywali na to w proroctwach Starego Testamentu

2. Niezależnie od tego, jak bardzo wydaje nam się, że jesteśmy dobrzy, moralni, religijni, miłosierni – to wszystko nie wystarczy (jeden tylko grzech spowodował wyrzucenie Adama i Ewy z ogrodu Eden)

3. Każdy i wszyscy, którzy złożą swoją wiarę w Jezusa Chrystusa (zawierzą/zaufają Mu), staną się sprawiedliwymi w oczach Bożych

4. Usprawiedliwienie jest za darmo dzięki Jego Łasce (dar opłacony już przez Chrystusa na Krzyżu)

5. Bóg poniósł na sobie karę za nas, płacąc swoją krwią za nasze grzechy (Przebłaganie) ponosząc śmierć za nas

Wersety 27 – 31 / Ani żyd, ani poganin nigdy sam swoim życiem nie zasłuży sobie na Niebo

1. Jedyną droga do Nieba jest wiara w Chrystusa i Jego Zbawienie

2. Nasze dobre uczynki są wynikiem naszego odkupienia i narodzenia na nowo, nie zanim przyjdziemy do wiary, otrzymując Zbawienie jako niezasłużony dar, opłacony przez Chrystusa

3. Wszyscy ludzie, religijni, moralni, czy poganie, mogą dostąpić zbawienia w ten sam sposób, przez wiarę w obietnicę

4. Prawo i wszelka sprawiedliwość zostają wypełnione poprzez nowe życie W Chrystusie, który żyje w nas i przez nas poprzez moc Jego Ducha Świętego

„Ale teraz jawną się stała sprawiedliwość Boża niezależna od Prawa, poświadczona przez Prawo i Proroków. Jest to sprawiedliwość Boża przez wiarę w Jezusa Chrystusa dla wszystkich, którzy wierzą. Bo nie ma tu różnicy: wszyscy bowiem zgrzeszyli i pozbawieni są chwały Bożej, a dostępują usprawiedliwienia darmo, z Jego łaski, przez odkupienie które jest w Chrystusie Jezusie.” – Rzymian 3:21-24

Ludzkie tradycje, a Boże przykazania – 9 dzień – Podróż przez Ewangelię Marka

Dzisiaj czytamy, jak Jezus ponownie wszedł w zatarg z faryzeuszami i uczonymi w Piśmie.  Jak już wcześniej czytaliśmy, oskarżali Go oni o  bluźnierstwo, jadanie z grzesznikami, nie przestrzeganie postu, łamanie szabatu i wypędzanie demonów mocą szatana (Ew.Marka 2:6, 16, 18, 24; 3:2, 22). Teraz doszło nowe oskarżenie. Widząc, że uczniowie Jezusa zasiadli do posiłku bez rytualnego umywania rąk, zapytali: „: Dlaczego twoi uczniowie nie postępują według nauki starszych, ale jedzą chleb nie umytymi rękami?” (Ew.Marka 7:5).

Aby w pełni zrozumieć zaistniałą sytuację, musimy poznać ówczesne tradycje religijne.W stuleciach przed Jezusem, nauczyciele ideologii faryzeuszy utworzyli skomplikowany system praktyk religijnych i przepisów, które poważane były na równi z Pismem Świętym, a ich celem było nakreślenie wyraźnych granic wokół prawa judaistycznego tak, aby nikt, nawet przez przypadek nie mógł go złamać. W niektórych przypadkach te przepisy pomagały ludziom zrozumieć biblijne prawa, ale czasami funkcjonowały one na zasadzie uzupełnienia do prawa biblijnego. Tak było też w przypadku umywania rąk. Pismo Starego Testamentu zawiera tylko jedno prawo dotyczące rytualnego obmywania rąk, ale żydowska Miszna (zapis dodatkowych przepisów) zawiera więcej przepisów o myciu rąk, niż Biblia zasad całego Prawa Przymierza (Ks. Wyjścia 20:1-23:33).

Jezus mógł wytknąć swoim oskarżycielom, że ich nieskończenie długa lista przepisów, zamiast podtrzymywać, to podważa Prawo. Jedyna w Prawie Boża instrukcja o obmywaniu rąk odnosiła się tylko do biorących udział w świętym posiłku kapłanów (Ks.Wyjścia 30:17-21). Wszędzie indziej w Piśmie, Bóg pozwala zwykłym ludziom jeść pokarm niezależnie od stanu czystości ich rąk (5 Mojżeszowa 12:15, 22; 15:22). Uczniowie nie robili więc nic złego. Ale ponieważ to już po raz siódmy rzucono oskarżenie na Jezusa, nie patyczkuje się już z nimi: „Przykazania Boże zaniedbujecie, a ludzkiej nauki się trzymacie” (Ew.Marka 7:8).

Dzisiaj, my też tworzymy własne tradycje i przepisy. Nie wszystkie są złe, ale musimy być ostrożni, żeby nie przykładać do nich tak dużej wagi, że zupełnie zapomnimy, co tak naprawdę pochodzi od Boga, a co nie. Kiedy zapomnimy o oryginalnym celu Bożych przykazań, możemy zacząć nieświadomie je podważać, zamiast chronić.

Rozważania 9 dnia

1. W Księdze Wyjścia 33:19-34:7, Bóg objawia Mojżeszowi swoje Imię i  swoją chwałę, kiedy przechodzi obok niego. W Ew. Marka 6:48-50, Jezus w podobny sposób postanawia przejść obok swoich uczniów, i przedstawia się im podając swoje Imię „Ja Jestem”. Czego dowiadujemy się z tej historii o Jezusie? Dlaczego ta sytuacja powinna była dodać uczniom odwagi?
2. W Ew. Marka 7:6-7, Jezus cytuje Izajasza 29:13, pokazując, że jego oskarżyciele byli podobni do mieszkańców Jeruzalem z czasów Izajasza. Obie grupy dawały pozory wiernych Bogu, ale ich serce było daleko od Boga. A jaki jest stan twojego serca? Czy bardziej troszczysz się o to, jak inni ciebie widzą, czy też, jak przed Bogiem wygląda twoje serce  ?

Ewangelia Marka 6:45 – 7:23

45. I zaraz kazał uczniom swoim wsiąść do łodzi i wyprzedzić go na drugą stronę
w kierunku Betsaidy, podczas gdy On sam odprawiał lud. 46. A gdy ich odprawił, odszedł na górę, aby się modlić. 47. A gdy nastał wieczór, łódź była na pełnym morzu, a On sam był na lądzie. 48. A ujrzawszy, że są utrudzeni wiosłowaniem, bo mieli wiatr przeciwny, około czwartej straży nocnej przyszedł do nich, krocząc po morzu, i chciał ich wyminąć.
49. Ale oni, ujrzawszy go, chodzącego po morzu, mniemali, że to zjawa, i krzyknęli, 50. bo wszyscy go widzieli i przelękli się. A On zaraz przemówił do nich tymi słowy: Ufajcie, Jam jest, nie bójcie się. 51. I wszedł do nich do łodzi, i wiatr ustał; a oni byli wstrząśnięci do głębi. 52. Nie rozumieli bowiem cudu z chlebami, gdyż serce ich było nieczułe.
53. A gdy się przeprawili na drugą stronę, przyszli do ziemi Genezaret i przybili do
brzegu. 54. A gdy wyszli z łodzi, zaraz go poznali. 55. I rozbiegli się po całej tej krainie, i poczęli na łożach znosić chorych tam, gdzie, jak słyszeli, przebywał. 56. A gdziekolwiek przyszedł do wsi albo do miast, albo do osad, kładli chorych na placach i prosili go, by się mogli dotknąć choćby kraju szaty jego; a ci, którzy się go dotknęli, zostali uzdrowieni. 

7

I zgromadzili się wokół niego faryzeusze i niektórzy z uczonych w Piśmie, którzy przybyli z Jerozolimy. 2. A gdy ujrzeli, że niektórzy z uczniów jego jedli chleb nieczystymi rękami, to znaczy nie umytymi – 3. albowiem faryzeusze i wszyscy Żydzi zachowują naukę starszych i nie jedzą, jeśli przedtem nie umyją starannie rąk, 4. i po powrocie z rynku, jeśli się nie umyją, nie jedzą; ponadto wiele innych zwyczajów przyjęli i zachowują je, jak to: obmywanie kielichów i dzbanów, i miednic – 5. zapytywali go tedy faryzeusze i uczeni w Piśmie: Dlaczego twoi uczniowie nie postępują według nauki starszych, ale jedzą chleb nie umytymi rękami? 6. On zaś rzekł im: Dobrze Izajasz prorokował o was, obłudnikach, jak napisano: Lud ten czci mnie wargami, ale serce ich
daleko jest ode mnie. 7. Daremnie mi jednak cześć oddają, głosząc nauki, które są nakazami ludzkimi. 8. Przykazania Boże zaniedbujecie, a ludzkiej nauki się trzymacie.
9. I mówił im: Chytrze uchylacie przykazanie Boże, aby naukę swoją zachować. 10. Albowiem Mojżesz rzekł: Czcij ojca swego i matkę swoją; oraz: Kto złorzeczy
ojcu lub matce, niech śmierć poniesie. 11. Wy zaś mówicie: Jeśliby człowiek
rzekł ojcu albo matce: Korban, to znaczy: To, co się tobie ode mnie jako pomoc należy, jest darem na ofiarę, 12. już nie pozwalacie mu nic więcej uczynić dla ojca czy matki;
13. tak unieważniacie słowo Boże przez swoją naukę, którą przekazujecie dalej; i
wiele tym podobnych rzeczy czynicie. 14. I znowu przywołał lud, i rzekł do nich:
Słuchajcie mnie wszyscy i zrozumiejcie! 15. Nie masz nic na zewnątrz poza człowiekiem, co by wchodząc w niego, mogło go skalać, lecz to, co wychodzi z człowieka, to kala człowieka. 16. Jeśli kto ma uszy do słuchania, niechaj słucha. 17. A gdy opuścił lud i wszedł do domu, pytali go uczniowie jego o tę przypowieść. 18. I rzekł im: Tak więc i wy jesteście niepojętni? Nie rozumiecie, że wszystko, co z zewnątrz wchodzi do człowieka, nie może go kalać. 19. Bo nie wchodzi do jego serca, lecz do żołądka, i wychodzi na zewnątrz, oczyszczając wszystkie pokarmy. 20. Mówił bowiem: To, co wychodzi z człowieka, to kala człowieka. 21. Albowiem z wnętrza, z serca ludzkiego pochodzą złe myśli, wszeteczeństwa, kradzieże, morderstwa, 22. cudzołóstwo, chciwość, złość, podstęp, lubieżność, zawiść, bluźnierstwo, pycha, głupota; 23. wszystko to złe pochodzi z wewnątrz i kala człowieka.